طبق ضرب المثل «تا نباشد چیزکی، مردم نگویند چیزها»، من درمیابم که نه همه، ولی درصد بسیار بالای از ضرب المثل ها کاملا درست و واقع بینانه هستند. و به همین دلیلِ درستی و ضریب خطایِ کم این جملات کوتاه بوده که در میان مردم جا افتاده و باب شده و سینه به سینه گشته تا به نسل ما رسیده و در اثر پرکاربردی و صحت این ضرب المثلها به نسل های بعدی هم منتقل میشه. به عنوان مثال: «هر چی سنگه، مال پای لنکه». آدم هر چی بدبختر باشه، بیشتر مکافات میکشه. مثلا کسی که بدهکاره و معتاد هر روز وضعش بدترتر میشه. زنش طلاق میخواد. پول نداره برای بچه اش یه زغال اخته بخره حتی و هر روز درجه اعتیادش بیشتر میشه و …
منظور اینه که این ضرب المثلها کشکی ضرب المثل نشدند. از زیر دست هزارها نفر متخصص گذشتند و از صدها صافی و قیلتر رد شدند تا مث الان شدند پرکاربرد. و چون منعکس کننده واقعیت و حقیقتی هستند بدین گونه پایدار و پرکاربرد مانده اند.(در این داستان شما تعدادی زیادی ضرب المثل خواهید یافت.)
نتیجه این بحث کوتاه آنکه:
با استناد به راهکار ضرب المثل ها: صداقت، یکی از معدود صفاتیست که انسان را پراعتبار، پایدار و مانا میکند.
مشترک فید وبلاگ شوید…
دیدگاههای اخیر