روزنوشت[سیگار، مِمه، رده سنی فیلمها]

* چند روزه به سیگار و آدم های سیگاری علاقه مند شدم. علتشم بر میگرده به مردی که بعضی شبا به مدت چند دقیقه با عطر غلیظی میاد پشت پنجره اتاقم و مشغول کشیدن سیگار میشه. نوع سیگارشا دقیقا نمیدونم. ولی دود سیگار با عطرش چنان ترکیب مدهوش کننده ای میسازه که من را عاشقش کرده. خودم سیگاری نیستم. دوستامم نیستم. و اصلا اهل سیگار نیستم. بدمم میومد ازش. ولی علاقه سر همین چیزهای کوچیک سر باز میکنه. حتی اطلاعات سیگاریمم اینقدر ضعیفه که دو تا برند بیشتر نمیشناختم. ولی خوب میدونم سیگار خیلی آسیب رسونه. در عین حال سیگاری ها هم اینا خوب میدونند. اما لذت و اعتیاد به وارد کردن نیکوتین در مغر بیشتر از اینهاست که به فشار خون، مشکلات ریوی و قلبی و … راضی هستند. رفقا، سیگار نکشید. مضره به مولا.

* از وقتی که یاهو پروفایل راه افتاد و درِ یاهو سیصدو شیش تخته شد، کلا یاهو بیشتر و بهتر اجتماعی شده. به نظرم یاهو کمی دیر جنبید. و با آمدن گوگل وِیو کار یاهو خیلی سخت تر میشه و البته یاهو کار خودشا میکنه. چون طرفداران و کاربران ویژه خودشا داره. الان هم که سرویس جدیدش(meme) کلی سروصدا کرده، اینم مِمه ی من.

* چند روز پیش به این نتیجه رسیدم بهترین فیلمهایی که دیدم، در رده سنی R(اول کلمه restricted) بوده. رده سنی آر بعد از G , PG , PG-13 ه. و یعنی اینکه افراد زیر هفده سال با والدین میباست فیلم رو ببینند. رده سنی بعد از آر، NC-17 ه که معلومه چیه. فیلمهای اِن سی معمولا دو ایراد عمده دارند. اولیش اینه که مخاطب خاص دارند.(خانوادگی نیست و موضوعات زیادی را پوشش نمیده) مورد دوم و مهمترش اینه که فیلمنامه ی بسیار ضعیفی دارند. و قابل بحث و صحبت نیستند زیاد. برای همین فیلم شاخصی در این رده زیاد نمیشه پیدا کرد. بهترین فیلمی که در این رده دیدم، the dreamers ه. که توصیه میکنم. پریشب هم یه فیلم از مارلون براندو دیدم مال سال 72 به نام last tango in paris که توصیه نمیکنم. کارگردان هر دو فیلم هم کار جناب برتولوچی هستند که علاقه ی ویژه ای به این رده دارند.

مشترک فید وبلاگ شوید…